■ اینجا بندر جاسک در استان هرمزگان است بخش عمومی

من تقریبا کل نوار ساحلی عمان رو سفر کردم. واقعا جای تاسفباریه. خیلی چیزای بدتر از اینم دیدم. البته خود شهر جاسک جای مناسبیه و اوضاع اینجوری نیست ولی بیرون از اون...!!!
درضمن مردم اونجام انگار راضین از این وضع چون حتی حاضر نیستن این کپرها رو ول کنن و توی خونه هایی که دولت براشون ساخته ساکن بشن.

:(

واقعاً متاسفم از این وضعیت.

فقط سکوت!

چرا اون ور خلیج فارس با این ور انقدر اختلافه؟؟؟؟؟

واقعا جناب انصاری؟!چرا راضی نمیشن؟!!!!!!!! :0

این شرمندگیست برای همه!
شاید دلیل این که این مردم این خونه ها رو ترجیح میدن به نوع زندگی، فرهنگ، مسائل اقتصادی و مهمتر از همه معماری باشه که این مردم به این نوع زندگی عادت کرده باشن؟

و جالب که این یکی در خاک ایران و نه در آبهای نیلگون است

البته جناب مهندس جاسک در دریای عمان قرار داره .. من 5 سال تو بندر عباس کار کردم. هنوز جاهای زیادی هست مثل (بشاگرد )که مردم از نعمت برق بی بهره هستند. فقط کسانی که تو جنوب بودن میتونن درک کنند که زندگی بدون کولر یعنی چه...

فکر کنم علت اصلی این باشه که کوچ نشین هستن. تابستانها به کوههای جنوب کرمان می روند و زمستانها به ساحل عمان. اما حتما دلیل دیگه ای هم داره. چون همون ایام زمستان که به ساحل عمان میان هم حاضر نیستن توی خانه (اتاقک) های ساخته شده برن حتی خیلی ها کنار همون خانه ها کپر میزنن.
البته بماند که کنار بعضی از این کپرها خودروهای نچندان ارزان قیمت مثل تویوتا هایلوکس و غیره دیده میشه یا دیشهای روی سقف کپرها!!!!

آقای مهندس نوربخش:
به هرحال بنادر ، بر ساحل آبهای نیلگون(چه خلیج همیشگی فارس و چه دریای عمان و ...) قرار دارند پس در خاک کشور و جزئی از تمامیت ارضی کشور محسوب میشوند نه اینکه مانند جزایر در میان آبهای آزاد قرار داشت که برخی را وسوسه به باور غلط مالکیت (بدون در نظر آوردن پیشینه تاریخی) نماید.
با توجه به اطلاعات موجود در کامنتها خوشبینانه ترین وضعیت وجود حاشیه‌نشینی در کنار شهرهاست که خود معظلی است که برای حل آن اقدام درخوری انجام نشده و یا بنده از آن بی‌خبرم .
وجود محرومیتها همانگونه که خود نیز با حضور در منطقه از نزدیک آن را لمس نموده‌اید سبب هدررفت منابع انسانی و باعث بروز برخی ناهنجاریهایی می‌شود که توجه بیشتر و اقدامات شایسته‌ای را طلب مینماید.

من 3 سال توی این منطقه البته 70 کیلومتر بندر جاسک که وضع خیلی اسف ناک تر از این تصاویر بود یعنی منطقه بشاگرد کار کردم.
فقط یه صحنه توی این منطقه دیدم که هیچ وقت از خاطرم نخواهد رفت. اونم وقتی بود که سیزده بدر بود و بچه ها با یه تیکه کارتن که زیر پاشون میزاشتن از یه تپه خاکی کوچیک پایین میومدن. این همه قسمت این بچه ها از تفریح سالانه بود. یه حرفی میزدن که مثه زنگ توی سر آدم صدا میکنه: با افتخار میگفتن "ما ایرانی هستیم."

سپاسگزارم آقای مهندس کاظمی.
چند سطری که جناب‌عالی مرقوم فرموده‌اید، تأثیرگذارترین و تفکربرانگیزترین کامنتی‌ست که در یکی ـ دو هفته‌ی اخیر در این شبکه‌ی تخصصی خوانده‌ام.
پاینده باشید.

با سلام خدمت دوستان
در جواب اقای انصاری که اشاره کردن مردم این سازه ها رو به خانه های جدیدی که دولت براشون ساخته ترجیح میدن باید بگم که این سازه ها،کپرهای بومی این مردم هستن که پاسخگوی شرایط و نیازهاشون هست و علاوه بر اون کپرنشینی الان بخشی از فرهنگ این مردم شده!
با یه حساب ساده میشه این موضوع رو درک کرد، همه حتما سفری به جنوب داشتید و میدونین تحمل گرما و رطوبت این مناطق بدون استفاده از کولر های ابی و گازی توی خانه های بتنی و فولادی ممکن نیست؛و ایا مردم محروم این مناطق توانای استفاده از این تکنولوژی رو دارن؟!
البته من با این نوع زندگی تاسف بار موافق نیستم ؛اما اشتباه از مسئولینی بود که قبل از ساختن سازه های فولادی و بتنی برای مردم این مناطق به نیازها و شرایط اقلیم منطقه توجه نکردن!!!
به قول یکی از مسئولین کمیته امداد اقداماتی از این قبیل میتونه به نابودی فرهنگ یک منطقه منجر بشه!