1- یکی اینکه مصالحی که استفاده کرده اند خیلی درشت بود و این مصالح برای شالوده ها مناسب می باشد. 10درصد بادامی را کم و بجای آن ماسه می زدند این مشکل پیش نمی آمد. 2- اگر دقت کنید داخل میلگرد و خاموت ها پر شده و تقریباً 80 سانتی متر اینطوری شده است که روانی بتن و اسلامپ مصرفی در حدود 5-4 می باشد که برای ستون و جاهای دیگر خیلی کم می باشد. 3- اگر در تابستان بتن ریزی شده باشد قالب ها گرم بوده و این علت باعث کم شدن آب بتن هنگام بتن ریزی می باشد. 4- تنظیم نبودن میلگردها و نامنظم خم کردن خاموت ها، اینطوری که از عکس معلوم است بدون استفاده از کاور قبل از بستن قالب ها میلگردهای ستون در حالت پیچش می باشد. 5- عدم نظارت دقیق از طرف ناظر پروژه محترم
مهندس افتخاری عزیز دو تا از نظرات اول قابل تحسین هستند ولی به عکس دقیق نگاه کنید در رفتگی اتفاق نیافتاده است، علش هم اینه که اگر در رفتگی اتفاق می افتاد یتنی که بصورت مثلث از طرف راست به پایین آمده است بیانگر این است که در طول بتن ریزی ستون بادامی ها یکی یکی پایین آمده اند. دوم هم اینکه اگر قالب هارو زود باز می کردند تقریبا 5 سانتی متر به اندازه کاور کامل پایین می امد.
با توجه به تجربیاتی که در این چند ماهی کسب کرده ام توضیحات نسبتاً کاملی را در نظر قبلی بیان کردم.
آقای مهندس مرادی قره تپه: ابتدا سپاس از توضیحات شما در نظر اول و باز هم سپاس از ذکر مطالب ارائه شده در نظر دوم بنده هم ابتدا به نظرم نیامد که در رفتگی قالب رخ داده باشد لیکن وجود هرم مصالح ریزدانه در گوشه سمت راست و نیز تخلیه کامل بتن کاور در یک متری پای ستون (درحالیکه داخل محدوده آرماتورهای اصلی بتن مشاهده میشود)این احتمال را برایم قوت بخشید از طرفی چهارتراشهای قابل مشاهده در اطراف خارجی ستون نیز برای جلوگیری از دررفتگی قالب تعبیه شدهاند که نظریه دررفتگی قالب را از بقیه نظرات ضعیفتر امینماید. از طرف دیگر شاید زمان گیرش بتن شروع شده و علیرغم راهکارهای غلطی نظیر ویبره زیاد، افزودن آب اضافی نیز چاره ساز نشده و بتن در تراز یک متری پل زده و جلوی نفوذ به تراز پایینتر را گرفته باشد.
قطع بتن ریزی و ادامه آن در ساعتی دیگر نیز میتواند از دلایل آن باشد و سبب ایجاد دو بتن با روانی و نسبت اب به سیمان مختلف گردد چنانچه در قسمت بالا مشاهده میشود بتن بسیار روان بوده و سطح خارجی ان کاملا صاف است(شیره رو امده) و دلیل دیگه عدم رعایت ابعاد بزرگترین دانه هستش.
چناننچه تمام اساتید و دوستان محترم مستحضر هستند بتن ریزی در ستونهاو المانهای ارتفاعی باید در چند مرحله (بسته به ارتفاع المان حداکثر در ارتفاعهای یک متری و در سه مرحله) صورت پذیرد و توسط دریچه های بازدید بتن ریزی صورت گیرد .این دریچه ها 3 حسن عمده دارد .اولا باعث میشود بتن ریزی کاملا بصورت عمودی باشد .دوم اینکه شلنگ ویبره کاملا بدرون بتن نفوذ کرده و ویبره زن به راحتی عمل ویبره زدن را انجام دهد . و سومین حسن و مهمتر از همه باعث عدم جداشدگی مصالح میشود (در اصطلاح عموم بتن سرند نمیشود ) مخصوصا در ستونهایی که تراکم میلگرد زیاد بوه و از خاموتهای صلیبی یا لوذی استفاده میشود این عمل صددرصد رخ خواهد داد.تجربه نشان میدهد این مشکل که در تصویر ملاحظه میشود در ستونهایی که ابعاد آنها زیاد بوده مثلا 50*50 و بالاتر و تراکم میلگرد بالا و ارتفاع ستونها هم زیادباشد در یک متری پایین ستونها حتما رخ خواهد داد .چاره کار اینست که بسته به مقدار تراکم میلگرد اولا باید بتن با اسلامپ بالا (نه با آب بلکه با روان کننده ها و حتی در بعضی مواقع فوق روان کننده ها .سوپر پلاستیسایزرها.)استفاده کرد و حتما انتهای شلنگ پمپ بتن به داخل ستون و انتهای ستن هدایت شود و عمل پر کردن ستون از پایین به بالا انجام گیرد نه این که از یک متری سرقالب بتن با فشار به میلگردها و قابل ها ریخته و به پایین ستون پرت شود . ثانیادر ارتفاع یک سوم پایین ستون یا دیوار ،بتن ریزی قطع شده و کاملا ویبره زده شود و همزمان ویبره زدن چندین نفر با چکشهای لاستیکی از بیرون به قالبها ضربات مداوم بزنند تا کاملا ویبره بخورد .حتی در دیوارهای برشی یا حایل با ضخامتهای بالا و طول و ارتفاعهای زیاد از ویبره های بدنه استفاده میشود .سپس مرحله وسط المان به این طریق بتن ریزی شود .حتی یک سوم وسط اگر خوب ویبره زده شود به چکش کاری نیاز نیست .نهایتا یک سوم انتهایی بتن ریزی و اتمام عملیات .متشکر