■ انواع روش‌های پایدارسازی گود بخش عمران

انواع روش‌های پایدارسازی گود

۱. روش مهارسازی (Anchorage)
۲. روش دوخت به پشت (Tie back)
۳. روش دیواره دیافراگمی (Diaphragm wall)
۴. روش مهار متقابل (Reciprocal support)
۵. روش اجرای شمع (Piling)
۶. روش سپرکوبی (Sheet pilin)
۷. روش خرپایی (Truss)

روش مهارسازی (Anchorage)
۱. در حاشیه زمینی که قرار است گودبرداری شود در فواصل معین چاه هایی حفر می شود. عمق چاه ها برابر عمق گود بعلاوه مقداری اضافه برای شمع بتنی انتهای تحتانی چاه هاست.
۲. درون چاه ها پروفیلهای I شکل یا h شکل قرار میدهیم. این پروفیلها حدود ۳۰ درصد پایین تر از کف گود فرو میروند. در انتهای پروفیلها شاخکهایی در نظر میگیریم.
۳. شمع انتهای تحتانی را که قبلا آرماتور کار گذاشته ایم بتن ریزی میکنیم لذا پروفیلها در شمعها مهار می شوند.
۴. گودبرداری شروع میشود. مرحله مرحله از بالا به پایین. برای جلوگیری از ریزش با دستگاه حفاری در بدنه چاهکهای افقی یا مایل به قطر ۱۰ تا ۱۵ سانت زده و درون آنها آرماتور گذاشته و بتن تزریق میشود. بطول ۵ تا ۱۰ متر
۵. پانل بتنی پیش ساخته بین پروفیلهای قائم قرار می دهیم و از سوی دیگر به آرماتور چالها مهار میکنیم. (یا بتن درجا یا شات کریت یا رزوه کردن آرماتور)

مزایای مهار:
۱. مشخصات مکانیکی خاک بر اثر تزریق بتن درون چاهکها بهبود می یابد.
۲. سازه نگهبان درون گود جاگیر نیست
۳. از خاک موجود برای مهار استفاده میشود

معایب مهار
۱. استفاده از بدنه خاک دیواره گود ضروری است، لذا اگر این خاک زیر ساختمان همسایه یا در حریم تاسیسات شهری باشد مشکل زاست
۲. زمان زیاد
۳. هزینه بالا
۴- فناوری بالا – دستگاه حفاری، تزریق ...
۵. تخصص بالا

روش_دوخت به پشت (tie back)
شبیه مهار، حفاری مرحله مرحله و از بالا به پایین
۱. با دستگاه حفاری ویژه چاهکهای افقی یا مایل در دیواره گود حفر میشود
۲. درون چاهکها کابل های پیش تنیده قرار میگیرد
۳. با تزریق بتن در انتهای چاهکها کابلها مهار میشود
۴. کابلها با جک کشیده شده و در روی سطح جدار گود مهار میشود
۵. به داخل چاهک بتن تزریق میشود
۶. پس از گیرش بتن کابل از جک آزاد میشود

عمق گود در هر مرحله به نوع خاک و فاصله چاهکها بستگی و حدود ۲-۳ متر است

مزایای دوخت به پشت:
۱. مشخصات مکانیکی خاک بهبود می یابد
۲. داخل گود جاگیر نیست
۳. از خاک موجود برای مهار دیواره استفاده میشود

معایب دوخت به پشت
۱. استفاده از بدنه خاک مجاور دیواره گود ضروری است و لذا در صورت وجود حریم قابل اجرا نیست
۲. زمان زیاد
۳. هزینه بیشتر
۴. دستگاه های پیشرفته

روش دیوار دیافراگمی
بصورت پیش ساخته و پس کشیده، ضخامت ۴۰ – ۵۰ سانت

۱. با دستگاه های حفاری ویژه محل دیوار نگهبان راحفر میکنیم (مرحله مرحله در پلان و با هیدروفرز یا گراب)
۲. به طور همزمان دیواره محل حفر شده با گل بنتونیت و سیمان پر میشود
۳. قفسه آرماتور دیوار نگهبان در جایش قرار میگیرد
۴. بتن ریزی دیوار

مزایای روش دیافراگمی:
۱. سرعت بالا
۲. ایمنی بالا، هم سازه نگهبان و هم حین بهره برداری دیوار حائل
۳. مناسب برای گودهای طویل

عیوب دیوار دیافراگمی
۱. هزینه بالا
۲. فضای کار مورد نیاز زیاد از دو طرف
۳. دستگاه های ویژه
۴. تخصص بالا

شمع:
در فواصل معین شمع در پیرامون زمین اجرا میشود
شمعها فشار جانبی را بصورت تیرهای یکسر گیردار تحمل میکنند
طول گیرداری لازم حدود ۳۰ درصد ارتفاع
پس از اجرای شمع گودبرداری آغاز می شود، در صورت نیاز میتوان شمعها را مهار کرد.

مزایای شمع:
۱. سرعت
۲. دست و پا گیر نیست
۳. در احجام بالا هزینه کم
۴. گاها شمع بعنوان سازه نگهبان دائم یا بخشی از آن
۵. شمعهای پیش ساخته میتواند برداشته و در جای دیگر استفاده شود
۶. تا حدود عمق ۵ متر معمولا اقتصادی

عیوب شمع:
۱. اگر ارتفاع گود زیاد باشد، هم باید فواصل کم شود و هم مقاطع قوی تر استفاده شود.
۲. در شهر بخاطر مشکلات شمع کوبی شمعهای پیش ساخته کم استفاده می شود.

روش خرپا:
در مناطق شهری متداول است

۱. در محل عضوهای قائم خرپا در مجاورت دیواره گود چاه حفر میشود، به عمق گود بعلاوه مقداری اضافی
۲. طول شمع از محاسبه
۳. درون شمع آرماتوربندی و عضو قائم داخل شمع و بتن ریزی
۴. خاک در امتداد دیواره گود با شیب مطمئن برداشت می شود.
۵. اجرای فونداسیون پای عضو مایل
۶. عضو مایل از یک طرف به عضو قائم و از طرف دیگر به ورق کف ستون بالای فونداسیون نصب می شود