■ مغز دکتر انیشتین کجاست؟ بخش عمومی

دکتر آلبرت انیشتین در 18 آوریل سال 1955 در بیمارستان پرینستون در نیوجرسی درگذشت. براساس خواسته هایش، جسدش همان روز سوزانده شد و خاکسترش در نقطه ای نامشخص پخش شد. اما جسدی که برای سوزانده شدن به کوره رفت کامل نبود، یک مغز کم داشت!
مغز آلبرت انیشتین در یک ظرف پر از فرمالدهید، روی میز دکتر توماس هاروی جا خوش کرده بود! دکتر هاروی پزشکی بود که کالبد شکافی انیشتین را انجام داده بود. او حین انجام کالبد شکافی مغز انیشتین را برای آزمایشات و تحقیقاتش جدا کرده بود.

بعضی ها می گویند خود انیشتین برای همچین آزمایشی داوطلب شده بود ولی وکیل انیشتین می گوید که پسر انیشتین مغز پدرش را اهدا کرده است. بعضی ها هم می گویند که دکتر هاروی بدون اجازه ی خانواده ی انیشتین مغز را برداشته است و خانواده ی انیشتین بعدا مجبور شدند اجازه بدهند. به هر حال بعد از این که رسانه ها متوجه شدند که مغز آلبرت انیشتین برای تحقیق حفظ شده است، شروع به ایجاد مزاحمت ناخواسته برای خانواده ی انیشتین فقید کردند.
دکتر هاروی خیلی از این مغز محافظت می کرد و آن را به 240 قسمت تقسیم کرده بود. او بیشتر قسمت های مغز را برای خودش نگه داشت و باقی را به چند تن از محققان معروف آن زمان اهدا کرد. با این که دکتر هاروی سال ها نگه دارنده ی مغز انیشتین بود، تا زمان مرگش در سال 2007، هیچ مقاله ای در زمینه ی کشفیاتش منتشر نکرد.
یکی از محققانی که دکتر هاروی انتخاب کرده بود، دکتر ماریان دایمند بود. پژوهش های دکتر دایمند نشان داد که مغز انیشتین ویژگی های متفاوتی نسبت به بقیه انسان ها دارد. سلول های گلیال وظیفه ی پشتیبانی و غذا رسانی به نورون ها و مغز را بر عهده دارند. دکتر دایمند مقدار سلول های گلیال موجود در مغز انیشتین را با مغز مردان دیگری که در سن اون مرده بودند مقایسه کرد و متوجه شد که سلول های گلیال مغز انیشتین 73% بیشتر از مغز یک انسان معمولی هستند یعنی سلول های مغز انیشتین برای فعالیت به انرژی بیشتری نیاز داشته اند.

در طول سال های بعد از مرگ انیشتین، دکتر هاروی هر کجا که نقل مکان می کرد تکه های باقی مانده ی مغز را هم با خود می برد اما در سال 1994 به نیوجرسی بازگشت و مغز را به دکتر الیوت کراوس در بیمارستان پرینستون اهدا کرد. در آن جا آزمایش های مختلفی روی مغز انیشتین انجام شدند و دانشمندانی از قسمت های مختلف جهان برای تحقیقات دعوت شدند. این پژوهش ها نشان داد که مغز این دانشمند بزرگ از جهات دیگری هم شگفت انگیز است.
محققان متوجه شدند که مغز انیشتین 15% عریض تر از مغز باقی انسان هاست. دلیل آن هم این است که او در هر دو سمت مغز بسیار پیشرفته تر از انسان های معمولی بوده است. به خاطر این که این قسمت های مغز بیشتر مسئول قدرت تصور هستند، به نظر می رسد که انیشتین قدرت تصور فوق العاده ای داشته است.
این روز ها مغز انیشتین در ظرفی پر از فرمالدهید در آزمایشگاه بیمارستان پرینستون قرار دارد و مطمئنا منتظر است تا راز های دیگری از ذهن یک نابغه را آشکار کند.