صفحه شخصی حمید بناپورغفاری    
 
نام و نام خانوادگی: حمید بناپورغفاری
استان: آذربایجان شرقی - شهرستان: تبریز
رشته: کارشناسی عمران - پایه نظام مهندسی: ارشد
شغل:  طراح پایه ارشد سازه
شماره نظام مهندسی:  2339
تاریخ عضویت:  1389/11/21
 روزنوشت ها    
 

 ثبت رکورد در گینس توسط دختر نابغه ایرانی بخش عمومی

23

درود بر جوانان ایرانی که دنیارا متحیر کرده اند


نام آلیا صبور ۱۹ ساله به عنوان جوانترین استاد دانشگاه های معتبر جهان در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد>.


به گزارش پایگاه خبری worldbulletin، آلیا صبور شهروند امریکایی ایرانی‌الاصل است که که تمام وقت در دانشگاه نیویورک تدریس می‌کند و به عنوان یک نابغه نام خود را در ردیف جوان‌ترین استاد دانشگاه جهان ثبت کرده است.


 
ساکن امریکاس. آلیا صبور نابغه 19 ساله ایرانی رتبه اولین و جوانترین پروفسور زن رو تونسته بدست بیاره ...
این دختر ایرانی تبار بطور تمام وقت در دانشگاه نیویورک تدریس می‌کند و به عنوان یک نابغه نام خود را در ردیف جوان‌ترین استاد دانشگاه های معتبر جهان در کتاب رکوردهای گینس ثبت نموده است. رکوردار قبلی جوان‌ترین پروفسور دانشگاه های
جهان متعلق
به یک فیزیکدان اسکاتلندی بنام "کولین مک لورین" که شاگرد اسحاق نیوتن بود و در سال 1717 میلادی (291 سال پیش) در سن 19 سال و 7 ماهگی این رتبه علمی را کسب کرده بود
.




"
آلیا صبور"در هشت ماهگی خواندن را آغاز کرد و از کلاس چهارم ابتدایی به کالج رفت تا در سطح کارشناسی ریاضیات کاربردی بخواند. وی در سن 10 سالگی در دانشگاه استونی بروک ثبت نام کرد و در 11 سالگی با گرایش به موسیقی به عنوان عضو ارکستر سمفونی "راک
لند" به
اجرای قره نی پرداخت
.

 




آلیا چهارده ساله بود که مدرک لیسانس خود را از دانشگاه نیویورک اخذ کرد و دانشجوی دوره کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه درکسل، نیویورک شد




او در 18 سالگی مدرک دکترای خود را از دپارتمان تکنولوژی پیشرفته فوزیون در دانشگاه کانکوک سئول دریافت کرد و جوان ترین فردی بود که وارد دوره فلوشیپ پس از دکتری شد، او نشانگرهای سلولی خاصی را بر اساس تکنولوژی نانولوله ها ابداع کرد که در تحقیقات پزشکی کاربرد زیادی دارد.

>فقط سه
روز مانده بود که نوزده ساله شود که برای تدریس در دانشگاه کنکوک، سئول، کره جنوبی پذیرفته شد. وی تا ماه قبل در دانشگاه دروس فیزیک دانشگاه کنکوک تدریس می‌کرد و در حال حاضر، ریاضی و فیزیک را در دانشگاه جنوبی ایالت نیواورلند تدریس می‌کند. او یکی از دلایل ترک دانشگاه سئول را مشکل تکلم به زبان کره‌ای بیان کرده است
.
















دوشنبه 23 آبان 1390 ساعت 12:05  
 آراء    
 

س بنائی ، م خلیلی ، حسین غفوری ، سیامک مطلبی ، شهاب مظلوم ، ف الف ، مونا آخرتی ، مسعود احمدنژاد ، علی علیزاده ، امیر عید ، حمید رستمی ، مهدی سلطانی ، شاهین کاظمی نژاد ، م افتخاری ، شادین امانی ، یحیی بهمنی ، مبینا افضل ، حمیدرضا حسینی ، بهناز فردوسی ، مائده علیشاهی ، حسن ابراهیمی ، شهرام محمدی اقدم ، بابک کریمیان

 نظرات    
 
مسعود احمدنژاد 00:37 سه شنبه 24 آبان 1390
1
 مسعود احمدنژاد
اگه بگم فقط یک ایرانی میتونه، بیخود نگفتم
مهدی سلطانی 20:12 سه شنبه 24 آبان 1390
1
 مهدی سلطانی
عجب مخی!!!!!
رضا سیدابادی 22:09 سه شنبه 24 آبان 1390
1
 رضا سیدابادی
برای اینکه بیشتر بشناسیمش
aliasabur.com
سعید برادران همتی 09:19 چهارشنبه 25 آبان 1390
2
 سعید برادران همتی
باعث افتخار و از سویی تاسف است.
اکثرا چند سال بعد فارسی رو هم فراموش می کنند.
محسن حیدری 22:13 چهارشنبه 25 آبان 1390
0
 محسن حیدری
اگه تو ایران بود قطعا تو 18 سالگی استاد میشد
حافظ اصلانی 23:01 چهارشنبه 25 آبان 1390
0
 حافظ اصلانی
ای کاش نخبگان ایرانی دیدی چون دکتر حسابی را داشته باشند.....به امید ش خواهیم نگریست...
حسن ابراهیمی 23:44 چهارشنبه 25 آبان 1390
0
 حسن  ابراهیمی
با سلام

ما در اینجا هم استعدادهای زیادی داریم که می تونند شکوفا بشن و سری از سرها در بیارن و باعث افتخار برای همه باشند ، اما با موانع زیادی که سر راه وجود داره متاسفانه این امر برای جوانان میسر نمیشه و تا یکی رو می بینیم که به جایی رسیده ، زودی ازش تعریف و تمجید میکنیم ، البته من مخالف تعریف و تمجید کردنها نیستم چون تلاش کردند و به درجاتی رسیدند که شایسته این تعریف ها هستند ،
اما مسئله اینجاست ، دو شخص را با یک ویژگی در نظر بگیریم ، به یکی از آنها امکانات و لوازم پیشرفت را بدهیم و از دیگری این امکانات را دریغ کنیم ، کدام یک به موفقیت خواهند رسید ؟ معلومه ، اونی که امکاناتشو داشت موفق تره و اونی که نداشت عقب می افته

و در مورد اینکه گفته شد این خانم از هشت ماهگی خواندن را آغاز کرد ، فکر میکنم از اغراقات باشه ، لازم به توضیح نیست چون همه میدانیم که یک نوزاد هشت ماهه در چه حالتی از زندگی قرار دارد و این را هم میدانیم که آموختن هر چیزی در این زمان سنی به منزله ی یک بازی کودکانه محسوب میشه و هیچ یک از ما به هیچ نوعی توانایی این را نداریم که خاطرات آن ایام را در ذهن خود مرور کنیم چه رسد به اینکه توانایی یاد گیری مباحثی همچون خواندن و نوشتن را بطور جدی و با علم به اینکه می دانیم که برای چه داریم می آموزیم را داشته باشیم.

با تشکر از جناب مهندس بناپور و به امید اینکه شاهد افتخارات بیشتری در بین جوانان در زمینه های مختلف باشیم