در مواقعی که خاک سایت ساختمانی مورد نظر آنقدر نرم و سست باشد که حتی با استفاده از پی های عمیق (شمع ها) نتوان سازه مورد نظر را بر روی آن ساخت آخرین راه حل استفاده از پی های شناور است. پی های شناور به پی هایی گفته میشود که در زمان خاکبرداری محل برای ایجاد آنها, میزان خاک برداشته شده دقیقا هم وزن سازه ای باشد که میخواهیم در آنجا بسازیم. به همین دلیل از لحاظ تئوری هیچگونه تنش اضافی بر خاک وارد نمیشود و لذا هیچ نشستی نخواهیم داشت.این نوع پی برای جلوگیری از نشست و روان شدن خاک های نرم به دلایل زمین لرزه ای استفاده میشود.
عملکرد پی شناور بدین صورت است که با عمل گودبرداری و جایگزین کردن وزن سربار با بخشی از وزن ساختمان، میزان بار خالص وارد بر بسترخاک و بدنبال آن نشست کاهش می یابد.
بار یک ساختمان توسط پی های منفرد، نواری، رادیه، شمع ها و .....تحمل می شود. اگر خاک بستر ضعیف باشد، تحت بار ساختمان، خطر گسیختگی برشی در زیر پی وجود دارد. بنابراین بارها بایستی در سطح بزرگتری گسترده شوند، یا مقدار بار وارده بایستی کاهش یابد ویا بایستی از خاک ضعیف توسط شمع ها یا سایر تجهیزات به مصالح مستحکم در اعماق پایین منتقل شوند. این سه راه حل می توانند به طور جداگانه یاتوأماً مورد استفاده قرار بگیرند. یک راه برای کاهش مقدار بار وارده، کاربرد پی شناور یا پی نسبتاً شناور می باشد.
اصل شناوری می تواند به طور نسبی نیز مورد استفاده قرار گیرد و در اینصورت مقداری اضافه بار بر روی خاک باقی می ماند. پی های شناور می توانند شامل پی های نواری، رادیه، جعبه
ای، شمع، سیلندر و یا در پاره ای از موارد ترکیبی از آنها باشند. با کاهش فشار خالص بر روی خاک با استفاده از اصل شناوری، نشست کلی و به دنبال آن نشست نسبی پی کاهش خواهد یافت
در صورت انتخاب پی شناور، باید در طراحی آن به نکاتی مانند گودبرداری، حفاظت از دیواره گود، پایین بردن سطح آب زیرزمینی در ناحیه گودبرداری شده، مسئله ناپایداری کف گود در اثر حذف فشار سربار، نشست ها و مسائل سازه ای توجه شود..
